GAUDETE Scombri, et quicquid est piscium salo Qui frigida hyeme incolitis algentes freta! Vestrum misertus ille Salmasius Eques Bonus, amicire nuditatem cogitat; Chartæque largus, apparat papyrinos Vobis cucullos, præferentes Claudii Insignia, nomenque et decus, Salmasii: Gestetis ut per omne cetarium forum Equitis clientes, scriniis mugentium Cubito virorum, et capsulis, gratissimos.
GALLI ex concubitu gravidam te, Pontia, Mori, Quis bene moratam, morigeramque eget?
APOLOGUS DE RUSTICO ET HERO.
RUSTICUS ex malo sapidissima poma quotannis Legit, et urbano lecta dedit Domino: Hinc incredibili fructus dulcedine captus, Malum ipsam in proprias transtulit areolas. Hactenus illa ferax, sed longo debilis ævo, Mota solo assueto, protinus aret iners. Quod tandem ut patuit Domino, spe lusus inani, Damnavit celeres in sua damna manus; Atque ait, Heu quanto satius fuit illa Coloni, Parva licet, grato dona tulisse animo!
Possem ego avaritiam frænare, gulamque voracem. Nunc periere mihi et foetus, et ipse parens.
AD CHRISTINAM SUECORUM REGINAM, NOMINE
BELLIPOTENS virgo, septem regina trionum, Christina, Arctoi lucida stella poli! Cernis, quas merui dura sub casside rugas, Utque senex armis impiger ora tero; Invia fatorum dum per vestigia nitor, Exequor et populi fortia jussa manu. Ast tibi submittit frontem reverentior umbra Nec sunt hi vultus regibus usque truces.
IN OBITUM PROCANCELLARII, MEDICI.
PARERE fati discite legibus, Manusque Parcæ jam date supplices, Qui pendulum telluris orbem Iäpeti colitis nepotes.
Vos si relicto mors vaga Tænaro Semel vocârit flebilis, heu, moræ Tentantur incassum, dolique;
Per tenebras Stygis ire certum est. Si destinatam pellere dextera Mortem valeret, non ferus Hercules, Nessi venenatus cruore,
Amathiâ jacuisset Oetâ: Nec fraude turpi Palladis invidæ Vidisset occisum Ilion Hectora, aut Quem larva Pelidis peremit
Ense Locro, Jove lacrymante. Si triste fatum verba Hecatëia Fugare possint, Telegoni parens Vixisset infamis, potentique Egiali soror usa virgâ. Numenque trinum fallere si queant Artes medentûm, ignotaque gramina, Non gnarus herbarum Machaon Eurypyli cecidisset hasta:
Læsisset et nec te, Philyreie, Sagitta Echidnæ perlita sanguine; Nec tela te fulmenque avitum,
Cæse puer genitricis alvo.
Tuque, O alumno major Apolline, Gentis togatæ cui regimen datum, Frondosa quem nunc Cirrha luget, Et mediis Helicon in undis; Jam præfuisses Palladio gregi Lætus, superstes, nec sine gloria; Nec puppe lustrâsses Charontis Horribiles barathri recessus. At fila rupit Persephone tua, Irata, cum te viderit artibus, Succoque pollenti, tot artris Faucibus eripuisse mortis. Colende Præses, membra precor tua Molli quiescant cespite, et ex tuo Crescant rosa calthæque busto, Purpureoque hyacinthus ore. Sit mite de te judicium Æaci, Subrideatque Ætnæa Proserpina Interque felices perennis Elysio spatiere campo.
JAM pius extrema veniens Iäcobus ab arcto, Teucrigenas populos, lateque patentia regna Albionum tenuit; jamque, inviolabile fœdus, Sceptra Caledoniis conjunxerat Anglica Scotis: Pacificusque novo, felix divesque, sedebat In solio, occultique doli securus et hostis: Cum ferus ignifluo regnans Acheronte tyrannus, Eumenidum pater, æthereo vagus exul Olympo, Forte per immensum terrarum erraverat orbem, Dinumerans sceleris socios, vernasque fideles, Participes regni post funera mosta futuros.
Hic tempestates medio ciet aëre diras, Illic unanimes odium struit inter amicos, Armat et invictas in mutua viscera gentes; Regnaque olivifera vertit florentia pace: Et quoscunque videt puræ virtutis amantes, Hos cupit adjicere imperio, fraudumque magister Tentat inaccessum sceleri corrumpere pectus; Insidiasque locat tacitas, cassesque latentes Tendit, ut incautos rapiat; ceu Caspia tigris Insequitur trepidam deserta per avia prædam Nocte sub illuni, et somno nictantibus astris: Talibus infestat populos Summanus et urbes, Cinctus cæruleæ fumanti turbine flammæ. Jamque fluentisonis albentia rupibus arva Apparent, et terra Deo dilecta marino, Cui nomen dederat quondam Neptunia proles; Amphitryoniaden qui non dubitavit atrocem, Equore tranato, furiali poscere bello, Ante expugnatæ crudelia sæcula Troja.
At simul hanc, opibusque et festa pace beatam, Aspicit, et pingues donis Cerealibus agros, Quodque magis doluit, venerantem numina veri Sancta Dei populum, tandem suspiria rupit Tartareos ignes et luridum olentia sulphur; Qualia Trinacria trux ab Jove clausus in Etna Efflat tabifico monstrosus ob ore Tiphæus. Ignescunt oculi, stridetque adamantinus ordo Dentis, ut armorum fragor, ictaque cuspide cuspis Atque pererrato solum hoc lacrymabile mundo Inveni, dixit, gens hæc mihi sola rebellis, Contemtrixque jugi, nostraque potentior arte. Illa tamen, mea si quicquam tentamina possunt, Non feret hoc impune diu, non ibit inulta. Hactenus; et piceis liquido natat aëre pennis: Qua volat, adversi præcursant agmine venti, Densantur nubes, et crebra tonitrua fulgent.
Jamque pruinosas velox superaverat Alpes, Et tenet Ausoniæ fines: a parte sinistra Nimbifer Appenninus erat, priscique Sabini, Dextra veneficiis infamis Hetruria, nec non
« PreviousContinue » |