All living creatures he doth feed, And with full hand supplies their need⚫ For his, &c. Let us therefore warble forth His mighty majesty and worth: That his mansion hath on high PSALM CXIV. Ἰσραὴλ ὅτε παῖδες, ὅτ' ἀγλαὸ φῦλ ̓ Ἰακώβου Βαιοτέραι δ' ἅμα πάσαι ἀνασκίρτησαν ερίπναι, Τίπτ' ὄρεα, σκαρθμοῖσιν ἀπειρέσια κλονέεσθε, Ος τε καὶ ἐκ σπιλάδων ποταμοὺς χέε μορμύροντας, Philosophus ad regem quendam, qui eum ignotum et insontem inter reos forte captum inscius damnaverat, τὴν ἐπὶ θανάτῳ πορευόμενος, hæc subito misit. Ω ἄνα, εἰ ὀλέσης με τὸν ἔννομον, οὐδέ τιν ̓ ἀνδρῶν In Effigiei ejus Sculptorem. Αμαθεῖ γεγράφθαι χειρὶ τήνδε μὲν εἰκόνα Johannis Miltoni Londinensis Poemata. Quorum pleraque intra annum ætatis vigesimum conscripsit. Hæc quæ sequuntur de Autóre testimonia, tametsi ipse intelligebat non tam de se quam supra se esse dicta, eo quod præclaro ingenio viri, nec non amici ita fere solent laudare, ut omnia suis potius virtutibus, quam veritati, congruentia nimis cupide affingant, noluit tamen horum egregiam in se voluntatem non esse notam; cum alii præsertim ut id faceret magnopere suaderent. Dum enim nimiæ laudis invidiam totis ab se viribus amolitur, sibique quod plus æquo est non attributum esse mavult, judicium interim hominum cordatorum atque illustrium quin summo sibi honori ducat, negare; non potest. Joannes Baptista Mansus, Marchio Villensis, Neapolitanus, ad Joannem Miltonium Ur mens, forma, decor, facies, mos, si pietas sic. Ad Joannem Miltonem Anglum triplici poe laurea coronandum, Græca nimirum Latina, atque Hetrusca, Epigramma Joannis Salsilli Ranani. CEDE Meles, cedat depressa Mincius urna; At Thamesis victor cunctis ferat altior undas Ad Joannem Miltonum. GRECIA Mæonidem, jactet sibi Roma Maronem, SELVAGGI ERGIMI all' Etra ò Clio Perche di stelle intreccierò corona Non più del Biondo Dio La Fronde eterna in Pindo, e in Elicona, Non può del tempo edace Rimaner preda, eterno alto valore Non può l'oblio rapace Furar dalle memorie eccelso onore, Su l'arco di mia cetra un dardo forte Del Ocean profondo Cinta dagli ampi gorgni Anglia resiede Però che il suo valor l' umano eccede. Questa feconda sà produrre Eroi, Ch' hanno a ragion del sovruman tra noi. Alla virtù sbandita Danno ne i petti lor fido ricetto, Quella gli è sol gradita, Perche in lei san trovar gioia, e diletto; Lungi dal Patrio lido Spinse Zensi l' industre ardente brama; Con aurea tromba rimbombar la fama, E per poterla effigiare al paro Dalle più belle Idee trasse il più raro. Cosi l'ape ingegnosa Trae con industria il suo liquor pregiato E quanti vaghi fiori ornano il prato; Di bella gloria amante Milton dal Ciel natio per varie parti Volgesti a ricercar scienze, ed arti; Fabro quasi divino Sol virtù rintracciando il tuo pensiero Chi di nobil valor calca il sentiero; L'ottimo dal miglior dopo scegliea › Per fabbricar d' ogni virtu l' idea. Quanti nacquero in Flora O in lei del parlar Tosco appreser l'arte, La cui memoria onora Il mondo fatta eterna in dotte carte, Volesti ricercar per tuo tesoro, E parlasti con lor nell' opre loro. Nell' altera Babelle. Per te il parlar confuse Giove in vano, Che per varie favelle Di se stessa trofeo cadde su'l piano : Ch' Ode oltr' all' Anglia il suo piu degno Idioma Spagna, Francia, Toscana, e Grecia, e Roma. I piu profondi arcanı Ch' occulta la natura e in cielo e in terra Ch' à Ingegni sovrumani Troppo avaro tal' hor gli chiude, e serra, Chiaramente conosci, e giungi al fine Non batta il Tempo l' ale, Fermisi immoto, e in un fermin si gl' annı, |