De Nugis Curialium Distinctiones Quinque

Front Cover
AMS Press, 1914 - Fiction - 287 pages

From inside the book

Other editions - View all

Common terms and phrases

Popular passages

Page 59 - Nostris hec sunt orta temporibus. Nostra dico témpora modernitatem hanc, horum scilicet centum annorum curriculum, cuius adhuc nunc ultime partes extant, cuius tocius in his que notabilia sunt satis est recens et manifesta memoria, cum adhuc aliqui supersint centennes, et infiniti filii qui ex patrum et
Page 225 - habent qui sciant aliud quam loqui ; rebus enim bellicis inepti sunt. Imperator Romanus, quem dicunt Alemannorum, homines habet armis aptos et equos bellicos, non aurum, non sericum, non aliam opulenciam. Karolus enim magnus, cum terram illam \ a. Sarracenis conquisisset, omnia
Page 203 - manibus est ; gesta suis eciam preterita temporibus nostris reddunt presencia, et nos obmutescimus, unde in nobis eorum viuit memoria, et nos nostri sumus immemores. Miraculum illustre ! mortui viuunt, viui pro eis sepeliuntur ! Habent et nostra témpora forsitan aliquid Sophoclis non indignum coturno. lacent tarnen egregia modernorum nobilium, et attolluntur fimbrie vetustatis abiecte.
Page 78 - redibuisse raptam, et postmodum ex ea filios et nepotes suscepisse, et perdurare sobolem in diem istum, et eos qui traxerunt inde originem in multitudinem factos, qui omnes ideo ' filii mortue
Page 174 - in conualle solitudinis amplissime. Miratur et metuit, et cum rediuiuam uideat quam sepelierat, non credit oculis, dubius quid a fatis agatur. Certo proponit animo rapere, ut de rapta uere gaudeat, si uere uidet,
Page 7 - suos, cum solis liberis de iure liceat artes addiscere, nam et inde liberales dicuntur. Serui uero, quos vocamus rústicos, suos ignominiosos et degeneres in artibus eis indebitis enutrire contendunt, non ut exeant a
Page 177 - direpta, domi solus residet, sui negligens, hirtus et squalidus, horridus et incultus, una tarnen felix miseria, ultima scilicet egestate, que ipsum a principe miseriarum absoluit amore, que sui memoria non sinit eius reminisci. Hec tua sunt,
Page 177 - suo non abnegai veneno, cuius virtute dégénérât in asinum, ad > onera fortis, ad verbera durus, ad opera deses, ad operas ineptus, in omni semper miseria petulcus. Non ei sentitur inflicta calamitas, non eum
Page xxv - of June), the same day on which the young king Henry died in 1182, evidently looking back to that event as being some time past.
Page 13 - staturae, que non excedebat simiam. Institit homuncio capro máximo secundum fabulam insidens, vir qualis describi posset Pan, ardenti facie, capite máximo, barba rubente prolixa, pectus contingenteque, nebride preclarum stellata, cui ve'nter

About the author (1914)

M. R. James was born in Goodnestone, Kent, England on August 1, 1862. He was an English mediaeval scholar and provost of King's College, Cambridge (1905-1918) and of Eton College (1918-1936). He is best remembered for his ghost stories which are widely regarded as among the finest in English literature. He began writing his ghost stories as an entertainment for his friends; he would read these stories each year at Christmas to his colleagues at King's College. The earliest of these tales include Canon Alberic's Scrap-book and Lost Hearts, both of which were later collected in his first anthology of supernatural fiction, Ghost Stories of an Antiquary (1904). Perhaps his single greatest story is the profoundly disturbing Oh, Whistle, and I'll Come to You, My Lad (1904). He died on June 12, 1936.

Bibliographic information