5 accuratissime ejus avaritiam perfidiamque accusarat. Hinc Lysander domum quum rediisset, postquam de suis rebus gestis apud maximum magistratum, quæ voluerat, dixerat;` testimonii loco librum a Pharnabazo datum tradidit. Hunc, summoto Lysandro, quum ephori cognossent, ipsi legendum dederunt. Ita ille imprudens' ipse suus fuit accusator. Suus. Cur non dixit sui accusator? Ita scilicet, ait Lambin., ut meus et tuus defensor dicitur, qui me et te defendit. tum subjecit. Loco alterius, suppo- tulerit. Lysandri res habemus apud 5. Maximum magistratum. Epho- Plutarchum in vita, et alibi; Thuros scilicet. 6. Cognossent. Legendo, igitur legissent. Ita in Pausania, IV: « Vincula epistolæ laxavit, signoque detracto, cognovit, » Ita loquitur, Conone, III; Datame, V.Græce, ἀναγιγνώσκειν. 7. Imprudens. Inscius, quippe qui litteras, in caput suum scriptas, aliter existimans, ad suos cydidem,V; Xenophontem, Græc. Histor. II et IV; Diodorum, XII et XIII; Polyænum, I et VII; Pausaniam, passim ; Ælianum, passim ; Justinum, V; Frontinum, I, 5, 7; II, 1, 18; IV, 1, 9; Ciceronem, passim. BOECLER. Adde apud nos Rollin, Hist. anc. liv. VIII, c. 2, et IX, c. 1 et 3; Barthélemy, Voyag. d'Anacharsis, etc. & |