Armate nos contra pruinas;

Colligite innumeras cohortes:
NAMURCA versis aggeribus tamen
In pulverem ibit: scilicet hac manu
Arces tremendas fulminante,
Oppida quâ cecidêre centum;
Quâ, terror ingens, Cameracum ruit,

Pendensque celsâ

rupe

Vesontio,

Limburgus, Hispanoque fastu

Ganda tumens, Ypra, Dola, Montes. Non falsa vates auguror. En tremit Concussa moles: jamque sub ictibus Muri laborantes fatiscunt,

Præcipitemque trahunt ruinam.

Mars rupe

ab altâ ferreus imminens, Fragore vasto mortiferos procul Eructat ignes: fœta flammis

Machina sulphureis repente

Sublata in auras, fulminis intimos
Quærit recessus; mox stropitu gravi
Videtur infernas relabens

Velle sibi reserare sodes.

Huc, ô NAMURCE rebus in ultimis
Spes sola, linguis egregii duces,
Adeste, Nassavique prudens,

Tuque ferox Bavare: hinc licebit Impune tutos post vada fluminis Cuncta intueri. Terribiles minas Murorum, et anfractus malignos, Difficilesque aditus locorum

Spectate: ut aspris rupibus impiger
Reptando miles nititur; ut grave
Coenum inter ac flammas, laborem
Dux operis LoDOÏCUS urget.
Inter procellas turbinis ignei,
Cristain eminentem vertice regio
Spectate, sidus Gallo amicum,
Hostibus at pariter timendum.
Ut lucet, illuc scilicet omnibus
Victoria alis advolat, aureos
Currus triumphalesque lauros
Approperans, sequiturque passu
Victorem anhelo. Quin agite, inclyti
Heroës, oræ maxima Belgicæ
Tutela: vos huc, tempus urget,
Omnibus huc properate turmis.
En totus in vos lumina contulit
Arrectus orbis. Nunc animis opus.
Jam cerno latis ad Mehennam
Signa procul volitare campis.
Miratur amnis pauper aquæ suis
Tot ire ripis agmina militum.
Ite ergo. Quid! tranare segnes
Exiguum trepidatis amuem?
Haud Gallus obstat; littoribus procul
Ultrò reduxit castra; patens iter

Vobis relinquit. Quid moratur

Tot peditumque equitumque turmas?

Vultusne Galli ferreus aspici

Repente sistit? Quò validi duces

Fugêre, dementes ruinas,

Gallico et imperio minati
Crudele funus? qui ruere omnia
Ferro parabant, et Tamesis procul
Ab usque ripis atque Dravi,
Sequanicos superare fluctus.
Terror NAMURCE moenibus interim

Augetur: arcis jam petit ultimæ
Hispanus extremos recessus;

Protinus hunc medios per ignes, Per tela Gallus persequitur ferox ; Interque rupes atque cadavera, Armorum et ingentes acervos,

Latum iter ense aperit cruento. Actum est: ab alto triste sonans dedit Fatale signum buccina; supplices En cerno dextras, flamma cessat, Urbsque patet reserata portis. Nunc, nunc feroces ponite spiritus, Infensa Gallis agmina; nuncium Ferte nunc superbi fœderatis

Urbibus, ante oculos NAMURCAM

Perisse vestros. Ast ego,
, quem

choros

Phoebus poëtarum inter amabiles

Primis receptum sponte ab annis,

Numinis interiore lapsu,

Suâque præsens mente animat, Deo Afflante plenus, per juga nobili Calcata Flacco, perque saltus Pierios animosus ibe:

Quin et, senectus immineat licet, Crudis juventæ viribus integer, Tentabo inaccessos profanis Altior invidia recessus.

NAMURCUM EXPUGNATUM.

ODE

EX GALLICA N. B.

AUCTORE LENGLETIO, REGIO ELOQUENTIA PROFESSORE

Quis me insolenter concutit ebrium
De fonte potus Castalio furor?
Phoebumne, Pimplæasque cerno
Linquere Pieriam sorores?

Adestc, Divæ. Jam mihi vertice
Querceta moto plaudere gestiunt
MAGNUM triumphantem canenti,

Nec placidis strepit aura silvis.
Tranare ventos par Jovis aliti
Exit procellis Pindarus altior;
Visusque mortales, et alis

Vile solum fugit explicatis.
Tu me canentem si poteris, lyra,
Æquare plectro non imitabili;

Nil tecum olorinos recusem

Vincere, Threïciosque cantus.

Muri stupendam quis Deus extulit
Molem minacis, quam procul intuor
Surgentem, et insano labore

Rupibus impositam tremendis?
Hinc vorticosis gurgitibus fremens
Defendit arces aërias Mosa;