2

fruges quam vicini ejus. - Nemo orator Demosthene1 superior erat. Pompeium Cæsare inferiorem duco. - Sæpius culpa pejor est excusatio. Isocratis orationes magis concinnæ erant, quam ad persuadendum accommodatæ. Thessalorum exercitus victoriam insigniorem retulit quam utiliorem.Continere cupidates præclarius est quam difficilius. - Athenienses festinantius quam consideratius deliberaverunt. - Nemo ad erigendos Lacedæmoniorum animos magis idoneus erat quam Tyrtæus. Nihil novi magis necessarium quam semet ipsum noscere. Venatio est salubrior quam putas exercitatio. Consul romanus Viriathum hostem habuit terribiliorem quam speraverat. - Cicero erat gloriosior. - Pugnæ locus latior visus est.

Socrates dictus est mortalium sapientissimus. - Polycrates, Samiorum tyrannus, se ex hominibus felicissimum judicabat. - Lingua, dicebat Esopus, rerum pessima eademque optima est.-Virtutis simulatio vitiorum maxime metuendum est. - Roma exstitit potentissima totius orbis civitas. Fera silvarum maxime terribilis est tigris. Scipionum natu minor exhibendæ fortitudinis occasionem exspectabat.- Syrtium major est propior Ægyptum. - Cives optimi et magnificentissimi non semper gratiosissimi sunt.- Cambyses, hominum maxime impius, unus quoque e crudelissimis regibus habetur. Assyriæ regum ultimus fuit Sardanapalus. Septem e Persarum navibus Athenienses victores ceperunt.Ex omnibus regiis virtutibus nulla est amabilior quam clementia. - Quis nostrum gloriam non appetit, laborum suorum mercedem.

1. Ou quam Demosthenes.

le datif, mais cet exemple n'est pas à

2. Salluste a construit inferior avec imiter.

Sanctus Ludovicus, regum nostrorum unus e maximis, ac fortasse optimus, exstitit vel clarissimis superior, quod omnes humanæ christianæque virtutes in eo ad regias dotes accesserunt. A matre omnium maxime pia educatus, mirabilissimam pietatem et ipse præstitit. Duo adversus Sarracenos bella suscepit, sed fortius pugnavit quam felicius. In posteriore autem exstinctus est. Quæ mors Galliam majore, quam credibile est, luctu affecit. Hic enim se semper præbuerat publicæ utilitatis studiosiorem quam reges vel populo dilectissimi. Quid pulchrius quam rex ille quercus in umbra sedens, humillimi civium audiens querelas, jusque dicens omnibus, quum urbis opulentissimo, tum pauperrimo pagi. Hoc sub vili frondis tegmine major augustiorque videbatur, quam sub auratis ædium suarum lacunaribus; tunc enim, ut dixit quidam e magnis scriptoribus nostris, erat una rex pater et judex..

Homo est quorumdam naturæ spectaculorum negligentior, et imprimis ad despiciendos minimorum animalium mores propensus. Ita occasionem amittit æternam Dei potentiam sapientiamque admirandi, et utilissima capiendi documenta. Formicas intueamur. Laboris amantissimæ, utpote hiemis memores, providentiæ nobis exemplo sunt. Quid parva earum republica mirabilius? Unaquæque omnium operis est particeps; nulla cessat. Hoc laborandi studium iis cum apibus commune est. Apum alveare simile est formicarum cavernæ : ibi enim viget industria disciplinaque admirabilis. Apum tamen labor gratia nobis dignior videtur. Scilicet ad necessitates nostras utilis est. Unde alterum capi documentum facile

potest. Apum mores, dicit Pater quidam, homo, imitare. Si te tuus labor aliis divitiorem vel doctiorem effecerit, in medium opes vel scientiam confer. Christiani proprium sui immemorem esse.

Omnes apud populos, omni tempore bestiarum rex habitus est leo. Nulla enim majorem incessu habituque dignitatem præ se fert. Insolenti robore, et æqua robori audacia eminet. Falsa vero opinio est eum ad magnanimitatem et clementiam idoneum putare. Videatur autem elephantus ea existimatione dignior. Leonis mores tigris moribus simillimi sunt; at crudelior est tigris. Uterque prædam non sequi sed exspectare ac per dolum opprimere assuetus. Boves, equi, oryges puncto temporis sternuntur, lacerantur, devorantur. Ipsi homini ab eorum impetu periculum est. Itaque Indi et Arabes illos acri bello catervatim lacessunt, sed non semper victores redeunt. Nostra vero ætate, Afri leones quemdam e civibus nostris terribilem habuerunt adversarium, cujus fortitudo ac dexteritas merito celebrantur, et qui cognomine Leonum Interfectoris dignus evasit.

SYNTAXE DES VERBES

Exercice 8. Page 14.

- In car

Fugit hiems, ver adest; jam nascuntur rosa. cere mortuus est Miltiades, Persarum victor. - Postquam advenerunt æstivi imbres, ac Nilus extra ripas diffluxit, omnia in campo sub aqua latent. Jam florebant Roma et Carthago, illæ futuræ æmulæ. - Medicus Menecrates, Jupiter cognomine, hoc ad Philippum scribebat: « Tu regnum in Macedonia obtines, ego sum rex medicinæ. Tu sanos occidere potes, ego vero possum ægros sanare. »

-

- Cicero epistolis ad uxorem Terentiam hæc subscribere solebat: « Si tu et Tullia valetis, ego et filius Cicero valemus. »Neque paupertas, neque exsilium, neque morbus, neque mors bonum virum conterrere potest.- Metus vel ebrietas res auget. Accurrerant magna latronum multitudo. Xerxis naves altum repetierunt; sed jam pars haustæ erant. Nos posteræ diei compotes quisque credimus. Cæsar et Cato plurimum auctoritate in senatu valebant: juvenes adhuc amplissimum nomen uterque erant consecuti.

Eutropius e mancipio Arcadii imperatoris minister factus erat. Mox autem Augustæ odio vel aulicorum invidia. gratia ejus labefacta est. Ad ultimum deturbatus bonis et proscriptus, vir ille, qui semper erga christianos inhumane se gesserat, in quamdam Constantinopolis ecclesiam olim confugit. Sequebatur currens vesana plebecula. Omnium iram neque humilis fugientis habitus, neque loci sanctitas sedare posse videbatur. Chrysostomi vero episcopi præsentia manus ferire paratas retinuit, atque omnes venerabundi conticuerunt. Ille ad ministrum gradu depulsum et supplicem primum conversus: «Tibi, inquit, Eutropi, hoc ego dictitabam: caducæ sunt potentia et divitiæ; tu vero me non audiebas. Tui te fallebant assenlatores, ego autem tibi vera dicebam. Hodie evolaverunt assentatores; nos vero non sic agimus. Etenim a te vexati, le excipimus, dextram tibi nunc porrigimus, quum iste falsorum amicorum grex evanescit. » Tum erga hunc virum infeliciorem etiam quam nocentiorem populi imploravit misericordiam. Cujus vere divina eloquentia vel iratissimorum animos placavit, Eutropiumque, quandiu in loco sacro mansit, inviolatum præstitit.

Metellus Jugurtham vicit, ac fugientes persecutus est. Achilles Patroclum ultus est, atque Hectorem interfecit. Postquam Alexander Persas subegit, mores ejus mutati sunt. Fortunæ rota semper circumagitur; attamen se quisque posteræ diei compotem credit. Estus auxerant pestilentiam; morbus in dies serpebat; tandem sub autumnum est imminutus. -Sumptus imminue, crescent reditus. - Ad cœli convexa, homo, converte oculos, mens tua crescet in majus. Athenienses, qui Alcibiadem, ut impium, exterminaverant, eumdem, ut deum, postea venerabantur. Grex luporum agros perlustraverunt atque ovilia sunt populati. Fabularum miracula Græcorum animos delectabant. Superbia vel magnos viros dedecet. Probos manent divinæ mercedes. Pars miraculorum naturæ oculos nostros prætereunt. Vitæ Homeri res præcipuæ nos fugiunt. Providentia consilia mortales. fallunt.

Thème 10. Page 17.

CYRUS MORIENS.

1

Cyrus senior factus, sed mentis adhuc compos, suis duobus filiis præcipuisque magistratibus arcessitis: «< Me, inquit, amici, deficiunt vires, at mortem opperior impavidus. Felicem me virum ducite; florentes 1 enim relinquo amicos, afflictos hostes, dominamque totius Asia patriam. Tum filios intuitus subjecit : « Pari quidem vos caritate complector, duos vero magistros habere civitas non potest. Cambysem, quum sit natu major, summa imperii manet. Tibi autem, Tanaxoares, administranda cedet Media. Vestra me concordia etiam mortuum juvabit. Non enim omnia nobiscum finem habent, et animus meus, terrenis liber vinculis, vitam meliorem purioremque vivet. Oculos equidem vestros latebo; nulla

1. Et mieux Felicem me virum ducite, qui florentes relinquam amicos.