Jam Anglis splendida, Romana bestia, Et fæx dogmatica, Procul hinc procul omnia Quies et pax inclyta, Ponunt in Anglia. O decus Angliæ ! O metus Scotia ! O terror Galliæ ! O princeps maxime! Sis patri, sis patriæ, Henrico et Angliæ, Longo solamini, O princeps optime! Sis fautor literis, Musarum otiis Et Cantabrigiæ. Sic pater sic est tuus Consuetus facere. spes, O pignora ! O patris, O patriæ, O salus unica ! Tuis temporibus. Vivas diu integre, Sæclis perennibus. Oremus precibus, Et votis omnibus, Ut Angliæ solem : DIALOGUS ἐπιτάφιος IN OBITUM CLARISSIMI VIRI ANTONII DENNES. Interloquutores Ξένος, Αγγλία. Ξ. Καί τις γυνὴ πενθῶδες ἠμφιεσμένη Α. Ε. Οὕτως ἔστιν. Αἴτιον δὲ τί; Α. Πολὺ μεῖζον, ὡς φασίν Προφητῆς καὶ Π Ξ. Τί ποτε τί ἐστ'; Α. Οταν μεν ἐξαίρει Θεός Τῆς γῆς ἄριστον ἄνδρα, φεῦ μεγεθους και Ξ. Εξειλέ τινα. Α. Οίμοι τάλαινα, οἴχεται. Βέλτιστος ἀνδρῶν ὧν πόθ' ἥλιος βλεπει *Αντώνιος Δενναῖος, Αγγλίας κλέος. Ξ. Ποῖος μὲν; A. Οἷος; φιλόπολις καὶ θεόφιλος, Νοῶν δέοντα, καὶ λέγων νοούμενα, Καὶ χρημάτων κρείττων, καὶ ἥσσων οὐδεν Φαύλου, πεφυκὼς πᾶσιν ἄλλοις χρήσιμος, Σχεδόν τι αὐτῷ οὐδὲν ὠφελούμενος. Ξ. Τί νῦν ποιεῖ; A. Πάλιν αὖθις αὐτὸν εἰς βίον Ἐλθεῖν ἂν ; Αγγλοῖς τοῖσι νῦν πόθος μέγα. Ξ. Τί φιλτάτοις αἰτεῖς δὲ σοῖς; Α. Εἰς τὸν Θέον Τὴν πίστιν αὐτοῦ, εἰς βασιλέα τόνδε νοῦν, Εἰς κοῖνον αὖ μελετὴν, φιλοὶς βιοῦσι μὲν Τοίους τρόπους, θανοῦσι δ ̓ αὖ τοῖον τέλος. CARMEN CARMINI REDDITUM LATINE. Hospes. Quæ tristis hæc est velle pulla femina? Ang. Ah! gravius, ut Propheta memorat et Plato. Hos. Tandem quid est ? Ang. Viros, id offensissimum arguit Deum. Hos. Quem sustulit? Ang. Quando optimos tollit Deus Me miserum! eheu nuper perît Vir optimus, quos sol vidit, vir optimus:] Hos. Qualis fuit? Ang. Patriam colens, colens Deum, Menti probatæ sermo consonus fuit, Nummis superior, abstinens, purus mali, Hos. Quid nunc agis? Hos. Quid proximum ? Ang. Ut superstes ille denu Remigret in lucem, quod optat Anglia. Hos. Quid intimis petis tuis? Ang. Erga Deum DIALOGUS Επιτάφιος IN OBITUM LECTISSIME MULIERIS MARIE CE UXORIS CLARISSIMI VIRI GULIELMI CECILLI I JOANNIS CHECI SORORIS. Interloquutores-Vita, Mors, Maria Cecilla. Vita. Quid sic jaces suspensa dubio pectore? Utrum eligenda vita sit vel mors tibi ? Hanc pelle curam, dirimam hanc litem brevi. Ego beata; cuncta mors miscet mala, Ego læta, suavis; mors gravis, trux, horrida. Etasne sic florens abibit? Sic decus Formæ peribit splendida ? quin respicis Ad me potius, et disce quanta commoda Ex me capesses. Longa primum tempora, Et larga rerum te beabit copia, Latusque dulcis turma cinget liberûm. Vir qualis Emon fuerat Antigonæ suæ, Talis tibi est: fraterque doctorum chorum Sic vincit, ut minora Luna sidera. |