Ut adfidens implumibus pullis avis
Serpentium adlapfus timet
Magis relictis; non, ut adfit, auxili
Latura plus praefentibus.

Libenter hoc et omne militabitur

Bellum in tuae fpem gratiae:
Non ut juvencis inligata pluribus
Aratra nitantur mea:

Pecufve Calabris ante fidus fervidum
Lucana mutet pafcuis:

Nec ut fuperni villa candens Tufculi
Circaea tangat moenia.

Satis fuperque me benignitas tua

Ditavit. haud paravero,

Quod aut avarus, ut Chremes, terra premam;
Difcinctus, aut perdam, ut nepos.

VITAE RUSTICAE LAUDES.

BEATUS ille, qui procul negotiis,

Ut prifca gens mortalium, Paterna rura bobus exercet fuis, Solutus omni foenore:

Nec excitatur claffico miles truci,

Nec horret iratum mare;
Forumque vitat, et fuperba civium
Potentiorum limina.

Ergo aut adulta vitium propagine
Altas maritat populos;

Aut in reducta valle mugientium

Profpectat errantes greges; Inutilefque falce ramos amputans,

Feliciores inferit;

ODE II.

Aut preffa puris mella condit amphoris;
Aut tondet infirmas oves:

Vel cum decorum mitibus pomis caput
Autumnus arvis extulit ;

Ut gaudet, infitiva decerpens pyra,

Certantem et uvam purpurae,
Qua muneretur te, Priape, et te, pater
Silvane tutor finium!

Libet jacere modo fub antiqua ilice,
Modo in tenaci gramine:
Labuntur altis interim rivis aquae;
Queruntur in filvis aves;

Fontefque lymphis obftrepunt manantibus,
Somnos quod invitet leves.
At cum tonantis annus hibernus Jovis

Imbres nivefque comparat;

Aut trudit acres hinc et hinc multa cane

Apros in obftantes plagas;

Aut amite levi rara tendit retia,

Turdis edacibus dolos;

Pavidumque leporem, et advenam laqueo gruem

Jucunda captat praemia.

Quis non malarum, quas amor curas habet,

Haec inter oblivifcitur?

Quod fi pudica mulier in partem juvans

Domum atque dulces liberos, (Sabina qualis, aut perusta folibus

Pernicis uxor Appuli)

Sacrum vetuftis exftruat lignis focum

Laffi fub adventum viri;

Claudenfque textis cratibus laetum pecus,

Diftenta ficcet ubera;

Et horna dulci vina promens dolio,

Dapes inemtas adparet;

Non me Lucrina juverint conchylia,
Magifve rhombus, aut scari,
Si quos Eois intonata fluctibus

Hiems ad hoc vertat mare:

Non Afra avis defcendat in ventrem meum,
Non attagen Ionicus

Jucundior, quam lecta de pinguiffimis

Oliva ramis arborum,

Aut herba lapathi prata amantis, et gravi
Malvae falubres corpori,

Vel agna feftis caefa Terminalibus,
Vel hoedus ereptus lupo.

Has inter epulas, ut juvat pastas oves
Videre properantes domum!

Videre feffos vomerem inverfum boves
Collo trahentes languido;

Pofitofque vernas, ditis examen domus,
Circum renidentes Lares!

Haec ubi locutus foenerator Alphius,
Jam jam futurus rufticus,
Omnem relegit Idibus pecuniam;
Quaerit Calendis ponere.

AD MAECENATEM.

PARENTIS olim fi quis impia manu
Senile guttur fregerit,

Edit cicutis allium nocentius.

O dura mefforum ilia!

Quid hoc veneni faevit in praecordiis?

Num viperinus his cruor

Incoctus herbis me fefellit? an malas

ODE III.

Canidia tractavit dapes?

Ut, Argonautas praeter omnes, candidum
Medea mirata est ducem,

Ignota tauris inligaturum juga

Perunxit hoc Iafonem:

Hoc delibutis ulta donis pellicem,
Serpente fugit alite.

Nec tantus unquam fiderum infedit vapor
Siticulofae Apuliae:

Nec munus humeris efficacis Herculis
Inarfit aeftuofius.

At, fi quid unquam tale concupiveris,
Jocofe Maecenas, precor

Manum puella fuavio opponat tuo,
Extrema et in fponda cubet.

AD MAENAM POMPEII LIBERTUM. ODE IV.

Lu

UPIS et agnis quanta fortito obtigit,

Tecum mihi difcordia eft,

Ibericis peruste funibus latus, qu
Et crura dura compede.

Licet fuperbus ambules pecunia,

Fortuna non mutat genus.

Videfne, Sacram metiente te viam

Cum bis ter ulnarum toga,

Ut ora vertat huc et huc euntium X.
Liberrima indignatio?

Sectus flagellis hic triumviralibus

Praeconis ad fastidium,

Arat Falerni mille fundi jugera,
Et Appiam mannis terit;

Sedilibufque magnus in primis eques,

H

Othone contemto, fedet.

Quid attinet tot ora navium gravi
Roftrata duci pondere

Contra latrones atque fervilem manum,
Hoc, hoc tribuno militum?

IN CANIDIAM VENEFICAM.

ATO Deorum quidquid in coelo regit

Terras et humanum genus,

Quid ifte fert tumultus? et quid omnium
Vultus in unum me truces?

Per liberos te, fi vocata partubus
Lucina veris adfuit,

Per hoc inane purpurae decus precor,
Per improbaturum haec Jovem ;
Quid ut noverca me intueris, aut uti
Petita ferro belua?

Ut haec tremente queftus ore, conftitit
Infignibus raptis puer

Impube corpus, quale poffet impia
Mollire Thracum pectora:

Canidia brevibus implicata viperis

Crines et incomtum caput,

Jubet fepulcris caprificos erutas,
Jubet cupreffus funebres,

Et uncta turpis ova ranae fanguine,
Plumamque nocturnae strigis,
Herbafque, quas Iolcos atque Iberia

Mittit venenorum ferax,

Et offa ab ore rapta jejunae canis

Flammis aduri Colchicis.

At expedita Sagana per totam domum

ODE V.