PRAEFATIO. Ad libros quos Quintilianus de arte oratoria composuit emendandos nobis hi libri manu scripti praesto fuerunt: Ambrosianus E 153, Parte superiore, siue Ambr. I. Bambergensis M, IV, 14. Argentoratensis, quo Ulr. Obrechtus usus est. Monacensis cod. Lat. n. 23473. Codex Ambrosianus, liber optimae notae, cuius quarta fere pars intercidit inde a lib. IX, 4, 135 usque ad lib. XII, 11, 22, plane neglectus iacuerat, donec eum Spaldingius, cum iam maior pars editionis ab eo curatae typis expressa esset, primum Mediolani accuratius inspexit et ad librum nonum emendandum adhibuit. Idem lectiones reliquorum librorum excerptas paulo ante obitum suum accepit, quae deinde a Zumptio in uol. V. editionis Spaldingianae publicatae sunt. Sed cum opera lectionum exscribendarum ab homine Italo suscepta esset, spes non fefellit ex codice iterum excusso multum fructus ad contextum uerborum emendandum redundaturum esse. Cuius percepti laus omnis debetur Gulielmo Studemundo, homini in libris manu scriptis legendis in primis uersato. Is primo eas partes institutionis oratoriae, quae in codice Bernensi desiderantur, (nam ad has meliore fundamento critico praecipue opus esse uidebatur) in Ambrosiano iterum legit lectionesque a se diligentissime exscriptas mihi dono dedit: ex quibus cum cognouissem quam neglegenter homo Italus in negotio suo uersatus esset, nouam artis oratoriae editionem, quam praeparaueram, mancam fore intellexi, |