Vind. de Beauv., 6; Mer des Hist., 6; Jul. Mach., 5; l'Av. pat., sc. 3; G. Haud., 122; G. Corr., 11; Est. Perr., 4; P. Despr., 67; Bens., 12; Bours., les Fables, act. 3, sc. 4; Le Nob., 69. ITALIENS. Acc. Zucch., 15; Ces. Pav., 26; Tupp. 15; Guicc., p. 231; Verdizz., 62; Doni præfat., Nov. Porret, 50. ESPAGNOLS. Ysopo, 15. ALLEMANDS. Minn. Zing, 17; H. Steinh, 15. HOLLANDAIS. Esopus, 15. ORIENTAUX. Mola Dschámi Beharistan, F. 20; Vartan. ROMAN DU RENART. C'est la branche comme Renart dut jurer le serment à Ysengrin. Tous abrivés de faire estor & De fromaches vit un millier A tant s'entorne et si vint droit Que n'en avoit le pair en France: Ouvre la bouche, giete un brait; Iriez plus hault une gointe. Cil qui de chanter se fait cointe, Diex, dist renart, com or est claire, Se vos vos gardies de nois Au mieux del monde chantisés. Chantés encor une autre fois. Si s'escria à haute halaine. |