Page images
PDF
EPUB

» Clar. de Matio præjudicare non poffe. (Voir t. IV, p. 196-199.) Non » fi judicium: neque enim vocatus, neque citatus, neque auditus eft Pa» rens aut de Matius; refque inter Cartefium & Schoockium acta, alteri » præjudicium non parit. Non si teftimonium: quia fidem Schoockius, » testis singularis, non merebatur, alterum fufpicionibus onerando, ut » femet expediret. Ne dicam ex fententiâ Scabinorum Ultrajectinorum fatis » apparere, quòd Schoockianum teftimonium à veritate aberret. Præter» quam quòd multis nullitatibus Groninganum five judicium, sive aca, » five teftimonium, five fententia, laboret. Id ex profeffo probavi (neque >> quicquam repofuerunt illi, ad quos ea res pertinet) in tractatu meo, cui » titul. Pietas in Parentem, & altero, cui infcriptio Tribunal iniquum. » Verùm, ne videar hîc in propriâ caufâ mihi applaufiffe, fubjungam » Facultatis Juridica Acad. Lugdun. fuper actis Groninganis judicium: »

Omnibus, quæ litteris, jussu ampliffimi Senatûs Academici Groningani, ad Nobiliff. ac Celeberrimum D. Renatum des Cartes 16 Cal. 1645 datis continentur, quæque a&a funt in eodem Senatu 10 April. eodem anno, iifdemque annexa reperiuntur, vifis ac ritè examinatis: Nos qui fubfcripfimus, Professores Juridicæ Facultatis in Academiâ Lugduno-Batavâ, rogati de jure & effe&u a&orum, refpondemus, nobis videri fententiam à prædico Senatu latam, nullam effe, ob varios defectus, & caufas, nomenque definitivæ non mereri; ac per eam nec jus, nec famam ac exiftimationem Reverendi D. Gisberti Voetii aliorumque lædi ac imminui posse, oportere ac debere.

Ita, falvo meliori judicio, ftatuimus
Lugduni 16 Jul. 1647.

« Et erat fubfcriptum : »

B. SCHOTANUS.
A. VINNIUS.

JACOBUS MESTERTIUS.

| Superfunt D. Martini Schoockii innumeræ fufpiciones, ne dicam » calumniæ, quibus Præceptorem infontem (Gisbert Voet), nescio quibus >> furiis agitatus, gravare voluit. Facili negotio eas difflabo, opponendo » fententiam Scabinorum Trajectenfium, à quâ appellavit, quâ injuriarum » condemnatus eft Schoockius (& in illo Marefius, qui paffim ejus aucto>> ritatem prætendebat), idque multorum nomine, præfertim quòd Rev. » Parentem ut falfarium, apud acta Senatûs Groningani, detuliffset. Verba » fententiæ hæc funt:

Vifo à judicio Urbis Trajecinæ processu, coram eodem judicio inftru&o, inter Gisbertum Voetium Arreftantem & Carolum Dematium Adjun&um, Do&ores Theologiæ & Profeffores hujus Academiæ, ab unâ parte, & Martinum Schoockium L. A. M. & Profefforem Philosophiæ in Academiâ

Groninganá Arreftatum, & citatum in caufâ injuriarum, ab alterâ parte. Prænominatum judicium, omnibus maturè expenfis, etiam claufulâ falutari, quâ petitio eft munita, faciens juftitiam, adhibito confilio Jurifconfultorum pra&icorum: condemnat Arreftatum, ut coram Prætore & duobus Scabinis hic in graphejo, ad propiorem elucidationem & fuppletionem eorum, quæ in fuis fcripturis & perfonalibus refponfionibus, in processu hîc & alibi dixit & fcripfit, declaret : quòd formula atteftationis, ab Arreftante ad illum missa, in eum finem ut ipse Arreftatus talem daret, & correcio per Adjun&um, in chartulâ quâ propofitâ, de quibus duobus prolixè in ipfo processu fit mentio, falfa non esset: & quòd ejus intentio nunquam fuerit coram Senatu Academico Groningano declarare, quòd Arreftans aut Adjunctus ipfum Arreftatum follicitaverint, aut follicitari curaverint, ut falfi quid deponeret, aut teftaretur, aut quòd tale quid illi per importunitatem fuerit extortum, & quod Arreftanti & Adjun&o nullam falfitatem aut improbitatem attribuat, aut de iis tale quid præfumat. Velit infuper, ut quicquid ipfe Arrestatus, zelo fui honoris, & ut omnem infamiam evitaret, paulò durius aut dixerit aut scripferit, quod fortè in alium fenfum accipi ac trahi poffit, fic accipiatur, & fi necessum fit, corrigatur, ut omnis falfitas & improbitas ab Arrestante & Adjun&o semota fit ; & ut talis fuæ declarationis Arrestanti & Adjun&o relinquat inftrumentum in formá. Et judicat judicium, Arrestatum ulteriùs non teneri, neque prænominatá declaratione ejus honorem & exiftumationem læfam, aut diminutam, denegans Arrestanti & Adjun&o fuam petitionem & conclufionem alium in finem ad honorabilem & utilem emendationem inftitutam ac factam, penfando fumptus proceffùs propter rationes.

Ita factum & pronunciatum Ultrajedi, 31 May 1649.

|« Et ne fortè Ampl. Scabinorum mentem non fatis affecutus fuiffe » dicar, malui & fententiam Belgicè pronunciatam fubjicere. »><

Gesien by den Gerechte der Stadt Utrecht, het proces voor den selven Gerechte geinstrueert tusschen Gisbertus Voetius arrestant ende Carolus Dematius ge= voechde, beyde Doctoren inde Theologie ende Professoren der Academie alhier ter eenre, ende Martinus Schoock L. A. M. ende Professor Philosophiae inde Academie tot Groeningen gearrestde ende ghedaeghde in cas van injurien / ter andere syde. / 't voorsz. Gerecht, rypelijck gelet hebbende op alles, / ende oock op de clausule salutair,/ daer mede den eysch is gemunieert, doende recht met advys van geprac tiseerde Rechtsgeleerden, / condemneert den gearresteerde voor den Heere Schout ende twee Schepenen ter Secretarye alhier / tot naerder elucidatie ende suppletie van 't geene by fijne Schrifturen ende personele responsiven inden processe hier ende daer alrede geseyt of geschreven is / te verclaren / dat het concept van attestatie /hem by den arrestant toegesonden / ten fine by hem gearrestde gepasseert te worden / ende 't redres by de gevoechde in seeder cedulleken voorgestelt / beyde in den processe wijtlopich vermelt, niet en was vals/ ende dat fijn intentie noyt en was geweest voor

den Senaet inde Academie tot Groeningen te verclaren dat den arreftant / of gevoegde Hem gearrestde gevergt / of doen vergen soude hebben / dat hy valschelijck yet soude deposeren of getuygen / of dat hem fulcy met importuniteyt soude zijn geextorqueert, / ende dat hy den arrestant ende gevoechde geen valsheht ofte onvroomheyt en attribueert / of toe vertrouwt. / Begerende dat alle 't gene hy gearrestde, uyt een yver tot fijn eer,/ ende om alle infamie af te weren, wat harder soude mogen hebben geseht of geschreven / 't weld in een anderen fin verstaen ofte getogen soude mogen worden, / alsoo sal worden geduydet, / ende ist noot gecorrigeert, / dat alle valsheyt ende onvroomheyt vanden arrestant ende gevoechde werde geexcludeert ende uytgesloten; / ende vande selve verclaringe den arrestant ende gevoechde te laten volgen acte in forma, verstaende dat den gearrestde daer mede mach volstaen, / ende dat met de voorsz. verclaringe fijn eer ende reputatie niet en sal wesen geledeert ofte vercort, /ontseggende den arrestant ende gevoechde haren eysch ende conclusie in anderen voegen tot honorabile ende profitabile amende gedaen ende genomen/ ende compenseert de costen van desen proceffe om redenen.

Aldus ghedaen ende gepronuncieert, t'Utrecht,

Op den xxxjfen Mey, Anno 1649.

|<< Atque ita me abundè fatisfeciffe calumniis triumvirorum, quibus » Rev. Parentem petiverunt, & tamen fine calumniâ, illi judicabunt, qui » fine gratiâ & odio caufas æftimare confueverunt. Veniam dabit æquus » Lector, quòd hæc in tranfitu meo libro inferuerim. Meâ enim id inte>> rerat quàm maximè, & caufa pietatis hoc flagitabat, ne indefensi manerent » illi, quibus, præfertim insontibus, poft Deum omnia debemus pietatis >> officia. >>

(PAULI VOET Theologia Naturalis Reformata, Trajecti ad Rhenum, clɔ Iɔ c LVI, p. 253-264.)

[ocr errors]

RENATI DES CARTES

NOTE

IN

Programma quoddam, fub finem Anni 1647 in Belgio editum, cum hoc Titulo:

EXPLICATIO

Mentis humanæ, five Animæ ratio-
nalis, ubi explicatur quid fit,
& quid effe poffit.

« PreviousContinue »