Joannis Miltoni LONDINENSIS POEMATA. Quorum pleraque intra Nunc primum Edita. Typis R. R. Proftant ad Infignia Principis, in Coemeterio D. Pauli, apud Humphredum Moseley. 1645. Hæc quæ sequuntur de Authore testimonia, tametsi ipse intelligebat non tam de se quam supra se esse dicta, eo quod præclaro ingenio viri, nec non amici ita fere solent laudare, ut omnia suis potius virtutibus, quam veritati congruentia nimis cupide affingant, noluit tamen horum egregiam in se voluntatem non esse notam; Cum alii præsertim ut id faceret magnopere suaderent. Dum enim nimiæ laudis invidiam totis ab se viribus amolitur, sibique quod plus æquo est non attributum esse mavult, judicium interim hominum cordatorum atque illustrium quin summo sibi honori ducat, negare non potest. Joannes Baptista Mansus, Marchio Villensis Anglum. Ut mens, forma, decor, facies, mos, si pietas sic, Ad Joannem Miltonem Anglum triplici poeseos laurea coronandum Græcâ nimirum, Latinâ, atque Hetrusca, Epigramma Joannis Salsilli Romani. CEDE Meles, cedat depressa Mincius urna; At Thamesis victor cunctis ferat altior undas Ad Joannem Miltonum. GRECIA Mæonidem, jactet sibi Roma Maronem, Selvaggi. Al Signor Gio. Miltoni Nobile Inglese. ODE. Ergimi all' Etra ò Clio Perche di stelle intreccierò corona Non più del Biondo Dio La Fronde eterna in Pindo, e in Elicona, Furar dalle memorie eccelso onore, Su Parco di mia cetra un dardo forte Però che il suo valor umano eccede: Questa feconda sà produrre Eroi, Ch' hanno a ragion del sovruman tra noi. Alla virtù sbandita Danno ne i petti lor fido ricetto, Quella gli è sol gradita, Perche in lei san trovar gioia, e diletto; Ridillo tu Giovanni e mostra in tanto ΤΟ 20 |